Een van de verkiezingsfilmpjes van generaal Gantz liet beelden zien van de ongelooflijke verwoesting die het Israëlische leger onder zijn leiding in 2014 heeft aangericht in de Palestijnse gebieden. De beelden zijn in zwart-wit en er is een onheilspellend, grimmig muziekje onder gemonteerd. We zien in vogelvlucht hele woonwijken in puin. Onderschrift: Gaza, augustus 2014, eind van operatie Tsoek Etan (‘Protective Edge’).
Na deze beelden worden een voor een de volgende hamerende zinnetjes geprojecteerd tegen een zwarte achtergrond met kringelende rook of mist: ‘Hamas krijgt klap na klap’. ‘6231 doelen vernietigd.’ ‘1364 gedode terroristen’. ‘3,5 jaar rust’. ‘Alleen de sterke overwint.’ En als we dat allemaal hebben gehad, verandert de achtergrond in een stukje canvas waarop met mosterdgele verf twee vegen zijn aangebracht. Tegen die achtergrond lezen we: ‘GANTZ. ISRAËL VÓÓR ALLES.’
In werkelijkheid zijn meer dan 18.000 huizen verwoest en raakten meer dan 100.000 Palestijnen dakloos. Meer dan 2200 Palestijnen kwamen om het leven, onder wie honderden kinderen. De Israëlische mensenrechtenorganisatie B’Tselem schreef een rapport over het Israëlische beleid van aanvallen op woonhuizen in de Gazastrook in 2014 en de juridische en morele implicaties ervan. Het heet Black Flag en is hier te downloaden.
Gantz leek zich echter niet te bekommeren om de juridische en morele implicaties van zijn oorlogshandelingen. Terwijl Netanjahoe verwikkeld raakte in een corruptieproces presenteerde Gantz zich als mister onkreukbaar. In een civielrechtelijke procedure in Nederland, aangespannen door Ismail Ziada (die zes familieleden verloor bij zo’n aanval op een woonhuis), beriep Gantz zich met succes op ‘staatsimmuniteit’, en daarmee was voorlopig de kous af. Op naar het Strafhof!
Driemaal nam Gantz het tegen Netanjahoe op in de verkiezingen. Hij zwoer dat hij nooit in zee zou gaan met de corrupte Netanjahoe, die alleen maar uit was op het ontlopen van een proces. Maar na drie remises koos Gantz eieren voor zijn geld en ging alsnog in zee met Netanjahoe. Ook over de morele implicaties van het breken van zijn verkiezingsbelofte en eed leek hij zich niet te bekommeren. Met 14 andere parlementsleden trok hij zich terug uit zijn partij (zetelroof!) en van deze 15 overlopers zijn er nu 12 minister.
Een van de speerpunten van het nieuwe Israëlische kabinet is de formele annexatie van grote delen van bezet en gekoloniseerd Palestijns gebied, met goedkeuring van Trump. Niet alleen Netanjahoe is daar voor, ook Gantz. Net als trouwens zijn ex-lijstgenoten. Wie anders had verwacht, komt bedrogen uit.
Ondertussen heeft Israël bovendien met de Amerikanen maatregelen afgestemd tegen het Internationaal Strafhof in Den Haag. Netanjahoe feliciteerde Trump daarna met de beslissing. Volgens hem is het Strafhof een kangaroo court (‘volksgericht’) en is het geobsedeerd bezig met ‘heksenjachten’ tegen Israël, de Verenigde Staten en andere democratieën die mensenrechten respecteren. Nu zou je denken dat Gantz, de sterke man, niet bang is voor een paar kangoeroes. Je zou denken dat hij zijn oorlogshandelingen, uitgevoerd met ‘het meest morele leger ter wereld’ en met trots getoond in zijn verkiezingsspotjes, graag zou komen toelichten in Den Haag. Maar ook wie dat had verwacht, komt bedrogen uit.
Een Jiddische uitdrukking zei het al: wi di gandz, azoi di griwn. Zoals de gans, zo zijn de kaantjes. In dit geval: niet te verteren.
(Voor ganzenhuidkaantjes: verwijder met een uitbeenmes de huid van de ganzenborsten en snijd de huid in kleine blokjes van gelijke grootte. Verhit een droge koekenpan en bak de blokjes huid krokant uit tot kaantjes.)
Ruben Verhasselt is literair vertaler uit het Hebreeuws en Jiddisch