Ondanks voortdurende spanningen houdt de wapenstilstand tussen Israël en Hamas voorlopig stand. Vandaag werden opnieuw gijzelaars geruild voor Palestijnse gevangenen. Maar of de volgende fase van de overeenkomst - de volledige terugtrekking uit Gaza in ruil voor de vrijlating van de overige gijzelaars - wordt bereikt, is onzeker. Netanyahu mist hiervoor immers de steun van zijn extreemrechtse coalitiepartner Smotrich. Bovendien gooien de uitspraken van Trump olie op het vuur: diens plannen voor een Amerikaanse ‘Rivièra’ in Gaza druisen niet enkel in tegen basale mensenrechten, maar ook tegen de opzet van de wapenstilstand, die gericht is op de wederopbouw van Gaza. Het geeft beide partijen reden om zich terug te trekken. Het duur gewonnen bestand staat zwaar onder druk.
In deze nieuwe politieke situatie blijven onze groepen opkomen voor rechtvaardigheid en vrede. Onder meer B’Tselem en Breaking the Silence reageren in recente analyses op de huidige situatie, de invloed van Trump en de gevolgen voor de West Bank. We delen hieronder hun perspectief op de ontwikkelingen. Daarnaast geven we een inkijkje in het werk dat onze groep Kav LaOved in 2024 verrichte. Zij kwamen op voor alle werknemers die door de oorlog in de verdrukking kwamen, veelal Thaise en Palestijnse arbeidsmigranten.
Tot slot schrijven we over de film No Other Land, die op dit moment draait in de Nederlandse bioscopen. Deze aangrijpende documentaire vertelt het verhaal van de Palestijnse Basel Adra en zijn dorpsgenoten, die strijden tegen de jarenlange pogingen van Israël om hun gemeenschap te verdrijven. De voor een Oscar genomineerde film werd mede mogelijk gemaakt door onze groep B’Tselem.
|
|
|
Deze week bereikte ons het droevige bericht dat Ellen Turksma is overleden. Ellen heeft zich van 2007 tot en met 2018 vol enthousiasme ingezet voor SIVMO. Het bestuur van SIVMO wenst haar familie veel sterkte met dit verlies.
|
|
|
Met trots presenteren wij u ons onze nieuwe flyer. Maakt u SIVMO graag bekend bij de mensen om u heen? Print dan zelf onze flyer uit of vraag een aantal exemplaren bij ons op! De flyer is te downloaden via deze link. Nadat hij dubbelzijdig is geprint, kan hij op 'zigzag'-wijze worden gevouwen.
|
|
|
Het bestand brengt geen einde aan geweld
|
|
|
|
Verwoestingen in het noordelijke deel van de Gazastrook. Beeld: Activestils.
|
|
|
Toen de huidige wapenstilstand midden januari werd aangekondigd betekende dat voor onze groepen een grote opluchting. Vanaf het begin van de oorlog hadden zij hiertoe opgeroepen. Eindelijk kon er na de enorme verwoesting en het eindeloze bloedvergieten een begin worden gemaakt aan herstel en wederopbouw. Maar helaas betekent de toezegging om de wapens neer te leggen geen daadwerkelijk einde aan het geweld en de onderdrukking, zeggen onder meer Breaking the Silence en B'Tselem.
Breaking the Silence, een organisatie van oorlogsveteranen, berichtte ons over het beleid van de IDF in de periode tussen de aankondiging van het staakt-het-vuren en het moment waarop het van kracht ging. Op de dag na de aankondiging werden minstens 77 Palestijnen gedood. Toen het bestand door technische problemen een aantal uren werd uitgesteld kwamen nog eens negentien mensen om het leven. Breaking the Silence noemt dit beleid voorspelbaar en verwijst naar de getuigenissen van soldaten over het staakt-het-vuren tussen Israël en Hamas in 2014. Zo vertelde een officier destijds: “Het staakt-het-vuren ging om 6 uur in. Ik weet nog dat ze ons om kwart over vijf zeiden: ‘Kijk, we gaan een show opvoeren.’ De precisie van de luchtmacht was verbazingwekkend. De eerste granaat sloeg precies om kwart over vijf in, en de laatste precies om 05:59 uur en 59 seconden. [...] Non-stop. Gewoon non-stop. Het hele Beit Hanoun-complex lag in puin.”
Maar ook na de inwerkingtreding van het staakt-het-vuren is het geweld tegen Palestijnen doorgegaan, met name op de West Bank. B’Tselem, het Israëlische informatiecentrum voor mensenrechten in de bezette gebieden, rapporteert over de intensivering van de onderdrukking in de bezette gebieden. Op de West Bank heeft het Israëlische leger controleposten gesloten en honderden wegversperringen opgeworpen, waardoor miljoenen mensen niet meer vrij kunnen bewegen naar hun werk, opleidingen of medische afspraken. Militaire aanvallen op steden, dorpen en vluchtelingenkampen leiden tot sterfgevallen en de vernietiging van infrastructuur. Daarnaast kunnen de dagelijkse aanvallen van kolonisten nog steeds rekenen op militaire steun.
Hoewel het bestand met open armen wordt ontvangen door onze groepen, waarschuwen zij voor het geweld, de onderdrukking en de apartheid die ondertussen worden voortgezet. Aangemoedigd door de huiveringwekkende aankondiging van Trump op 5 februari kunnen de Israëlische regering en de IDF hun gang blijven gaan. Het is van enorm belang dat de internationale gemeenschap en de Israëlische samenleving dit bestand blijven steunen, om te voorkomen dat de cyclus van geweld in Gaza en op de West Bank opnieuw escaleert.
|
|
|
|
De vrijwilligers van Rabbis for Human Rights (RHR) plantten afgelopen maanden samen met Palestijnse boeren op de West Bank honderden bomen. De beschermende aanwezigheid van Israëlische activisten garandeert namelijk de veiligheid van de boeren, die vanwege kolonistengeweld vaak niet kunnen werken op hun eigen land. In veel gevallen vormt deze hulp hun redding, maar soms wordt die hoop wreed de kop ingedrukt. Zoals is te zien in bovenstaand filmpje plantte RHR 150 olijfbomen bij een familie in Wadi Rahim op de West Bank. Sindsdien zijn deze bomen echter allemaal door kolonisten vernield. Toch geeft RHR niet op. Zolang de boeren niet veilig zijn, blijven zij hen helpen.
|
|
Oscarfilm No Other Land toont realiteit op de West Bank
|
|
|
|
Still uit de documentaire No Other Land: Basel Adra (l) en Yuval Abraham (r).
|
|
“De Oscar maakt me niet uit,” zegt de Palestijnse activist Basel Adra over de Oscarnominatie voor zijn film No Other Land, nu te zien in de Nederlandse bioscopen. “Zelfs als we winnen ga ik erna terug naar mijn wrede realiteit. Maar ik hoop dat de nominatie onze zaak goed zal doen. Dat is het enige wat me hieraan interesseert.” De film, die hij samen maakte met de Israëlische Yuval Abraham, toont de decennialange pogingen van Israël om de Palestijnse gemeenschappen te verdrijven uit Masafer Yatta, het gebied op de West Bank waar Adra is opgegroeid en woont. Afgelopen maandag nog vernietigden Israëlische sloopvoertuigen er elf gebouwen en lieten tientallen bewoners dakloos achter.
Masafer Yatta is de verzamelnaam voor zo’n negentien Palestijnse dorpjes rond de stad Yatta, in het zuiden van de West Bank. Er wonen ongeveer duizend Palestijnen, het merendeel herdersgezinnen. Begin jaren tachtig wordt hun voortbestaan bedreigd wanneer het gebied door Israël wordt aangewezen als militair oefenterrein. In de jaren daarop volgen ontruimingsbevelen en in 1999 worden de eerste bewoners verdreven.
Het leidt tot een rechtszaak die 22 jaar zou duren. Israël voert ter verdediging aan dat het gebied de facto onbewoond zou zijn: de herdersgemeenschappen zouden nomadisch leven. De decennialange aanwezigheid van Palestijnse inwoners in Masafer Yatta is echter onder historici onbetwist. Sterker nog: de locatie van het militaire oefenterrein was destijds bewust gekozen om de Palestijnse bewoners te verdrijven, zoals blijkt uit verslagen van Israëlische kabinetsvergaderingen. Toch oordeelt het Hooggerechtshof in 2022, in strijd met internationaal humanitair recht, dat de uithuiszettingen gerechtvaardigd zijn.
No Other Land toont hoe de Israëlische bezetter het leven van Adra en zijn dorpsgenoten onmogelijk maakt. Het geweld is hartverscheurend: waterputten worden volgegoten met cement, voor de ogen van kinderen worden hun huizen vernietigd. Als een dorpsbewoner protesteert tegen het afpakken van zijn elektriciteitsgenerator, schiet een soldaat hem in zijn buik. Verlamd en thuisloos wordt hij in een nabije grot door zijn moeder verzorgd. Het is deze moeder aan wie de documentaire zijn titel te danken heeft: “We hebben geen ander land, daarom lijden we ervoor.”
De film, ontstaan met steun van onze groep B’Tselem, is een indrukwekkend document van de ontmenselijking die onderdeel is van de bezetting. Bovendien laat No Other Land zien dat gezamenlijk Israëlisch-Palestijns activisme mogelijk is. Abraham, die vloeiend Arabisch spreekt, staat Adra en zijn lotgenoten bij en gaat namens hen in gesprek met de soldaten. Hun vriendschap is ontroerend. Maar hoe wrang de situatie is wordt pijnlijk duidelijk wanneer Abraham aan het eind van de dag terugrijdt naar Israël. Adra blijft achter.
|
|
Kav LaOved rapporteert over de schrijnende situatie van werknemers tijdens de oorlog
|
|
|
|
Thaise arbeidsmigranten werken in een veld nabij de Israëlische grens met Gaza. Beeld: Activestils.
|
|
|
Sinds de oorlog zijn werknemers uit alle lagen van de samenleving in onhoudbare situaties beland, stelt Kav LaOved. Deze grassrootsorganisatie, die zich inzet voor de bescherming van werknemersrechten, betrekt zowel gemeenschappen als de politiek en rechtspraak in haar werk. Door het wisselvallige beleid van de overheid bevinden Palestijnse, Israëlische en buitenlandse arbeiders zich in grote onzekerheid en soms zelfs levensbedreigende situaties.
Kort na het uitbreken van de oorlog, in december 2023, arriveerden al weer grote aantallen nieuwe arbeidsmigranten uit India, Sri Lanka, Malawi en Thailand. Deze mensen worden, via private recruitment waarvoor ze veel betalen, naar Israël gestuurd om voedsel te produceren. Voor hun vertrek werden zij echter niet geïnformeerd over de werkomstandigheden, de lonen of de veiligheidssituatie in Israël. Hoewel Israël wel actie ondernam om de boeren en arbeiders die direct getroffen werden door de gebeurtenissen van 7 oktober te ondersteunen, zijn alle andere werknemers die buiten deze directe cirkel vallen aan hun lot overgelaten. Zij werden vaak gedwongen op boerderijen langs de frontlinie te werken, terwijl hun rechten voortdurend werden geschonden en zij niet eens het minimumloon verdienden. Ook de arbeidsmigranten die in de zorg werken bevinden zich in een schrijnende situatie. Veel van hen, die samen met hun patiënten geëvacueerd werden uit gevechtszones, hebben geen hulp ontvangen, in tegenstelling tot de geëvacueerde Israëlische burgers. Veel van de Israëlische patiënten die wel een verhuisvergoeding ontvingen, deelden deze niet met hun verzorgers.
Bovendien zijn enorme hoeveelheden Palestijnse arbeiders tijdens de oorlog zonder waarschuwing ontslagen. Israël heeft deze arbeiders geen oplossing geboden en hun niet toegestaan hun opgebouwde sociale rechten te behouden zonder hun werkvergunning te verliezen. Het proces om hun rechten op te eisen wordt voortdurend bemoeilijkt. Dit heeft niet alleen grote gevolgen voor de werkers zelf, maar ook voor hun families. Zij leven in onzekerheid, kunnen niet naar school en raken steeds verder in de schulden. Maar niet enkel Palestijnse werkenden of arbeidsmigranten hebben het lastig in oorlogstijd. Door de dubbelzinnige besluiten van de autoriteiten en het gebrek aan duidelijk beleid bevinden ook veel Israëlische werknemers zich in een chaotische situatie. Sommigen riskeren hun leven door te blijven werken in onveilige omstandigheden, uit angst voor armoede.
Door de inspanningen van Kav LaOved is er meer duidelijkheid ontstaan over de situatie en zijn veel werknemers ondersteund in deze moeilijke omstandigheden. Het gebrek aan bescherming blijft echter groot.
|
|
Vindt u onze nieuwsbrief interessant? Deel deze dan ook met uw familie, vrienden of kennissen. Zo helpt u SIVMO bekend te maken. Via www.sivmo.nl/nieuwsbrief kunnen mensen zich aanmelden om de nieuwsbrief zelf te ontvangen. Veel dank alvast!
|
|
|
Doneren kan altijd ook direct op IBAN NL06 INGB 0006181625. Wilt u meer weten over de groepen die SIVMO steunt? Ga dan naar www.sivmo.nl/groepen. En wilt u op de hoogte blijven van het werk van SIVMO en van onze groepen? Bekijk dan onze website of like ons op Facebook en Instagram.
Wilt u contact met ons over de nieuwsbrief? Dan kunt u ons altijd bereiken via nieuwsbrief@sivmo.nl.
|
|
|
|
|
