Op dit moment – het is dag 166 van de oorlog – wordt er opnieuw onderhandeld tussen de strijdende partijen in Gaza over een staakt-het-vuren. Nu internationale steun voor Israël afneemt, de positie van Biden lijkt te kantelen en de situatie van de gijzelaars almaar kritieker wordt, neemt de druk op Netanyahu om in te binden toe. Toch houdt die onverstoorbaar vast aan zijn alles-of-niets-retoriek. Wel is de aangekondigde grondinvasie van Rafah na Amerikaanse diplomatieke inspanningen tot nader order uitgesteld. De invasie zou catastrofale gevolgen hebben voor de anderhalf miljoen Gazanen die daar hun toevlucht hebben gezocht. Het valt voor hen te hopen dat er snel succes geboekt wordt aan de onderhandeltafel.

Ondertussen brengt het conflict ook dichter bij huis de gemoederen in beweging. De opening van het Nationaal Holocaust Museum in Amsterdam werd vorige week het decor van protesten tegen de komst van Israëlisch president Isaac Herzog. Waar het ene leed tegen het andere wordt uitgespeeld, verliest de menselijkheid. Het vraagt moed geen partij te kiezen en beide perspectieven te willen begrijpen. Als dat hier al moeilijk is, is het in Israël nog vele malen ingewikkelder. Toch blijven onze groepen zich inzetten voor een vredige en rechtvaardige toekomst voor iedereen, Palestijnen én Israëli’s.
Een van die groepen is Sadaka-Reut, een organisatie die de noodzakelijke dialoog tussen Palestijnse en Joodse jongeren mogelijk maakt. “De reden waarom ik doorga met mijn werk is omdat ik simpelweg geen andere optie zie,” vertelt hun werknemer Rafi Barkan-Bocarsly. Ons interview met Rafi leest u in deze nieuwsbrief. Verder schreef oud-SIVMO-medewerker Jan Tourkov een analyse van het leiderschap van zowel de Israëli’s als de Palestijnen. Het is duidelijk dat er verandering nodig is, maar welke opties zijn er? Tot slot kunt u lezen over de bufferzone die Israël op Gazaans grondgebied aanlegt, waarbij zo goed als alle bestaande bebouwing vernietigd wordt. Onze groep B’Tselem luidt de noodklok.
De mensenrechtenbeweging in Israël heeft uw hulp hard nodig. Uw gift aan SIVMO komt direct terecht bij organisaties die strijden voor rechtvaardigheid en vrede voor iedereen in Israël en Palestina. Steun hen door nu te doneren.

Al meer dan veertig jaar brengt onze groep Sadaka-Reut Joodse en Palestijnse jongeren samen. De organisatie belichaamt het geloof dat onderwijs de belangrijkste bouwsteen is voor een rechtvaardige toekomst voor iedereen. Maar nu de Palestijnse stem in de Israëlische samenleving sinds het uitbreken van de oorlog steeds meer onder druk staat, raakt ook de wederzijdse dialoog in de verdrukking. Rafi Barkan-Bocarsly is sinds 2021 betrokken bij  Sadaka-Reut en vertelt SIVMO over zijn werk en de uitdagingen waar Sadaka-Reut zich voor gesteld ziet. We hebben het onder meer over de verschillen tussen Palestijnse en Joodse jongeren en de beperkte vrijheid van expressie voor Palestijnen sinds 7 oktober. “Zelfs nu alles de verkeerde kant op lijkt te gaan, weet ik dat er ooit een moment komt waarop de dingen weer zullen veranderen.”

Goedemiddag Rafi. Je werkt nu twee-en-een-half jaar bij Sadaka-Reut als resource development coordinator. Hoe kwam je daar terecht?
Na te zijn opgegroeid in New York, ben ik in 2017 verhuisd naar Israël. Daar zocht ik een manier om betrokken te raken bij social justice work, om meer gelijkheid te creëren in de Israëlische samenleving. Sadaka-Reut kwam ik tegen tijdens mijn master Conflict Resolution aan de Hebreeuwse Universiteit, waar ik onderzoek las over hun programma’s. Ik werd aangetrokken door hun overtuiging dat onderwijs kan leiden tot handelen en activisme, en niet alleen tot dialoog om de dialoog. Sadaka-Reut brengt mensen van verschillende achtergronden samen en geeft ze daadwerkelijk de tools om verandering te bewerkstelligen, in hun eigen gemeenschap en uiteindelijk hopelijk in de hele samenleving. Daarbij worden we sterk geïnspireerd door ... lees hier verder