Meer dan honderd dagen zijn voorbijgegaan sinds de aanval van Hamas op 7 oktober en sindsdien zijn de gemoederen allesbehalve bedaard. Terwijl de IDF in Gaza nog steeds massale destructie veroorzaakt en de spanningen op de West Bank toenemen, ligt politieke en militaire escalatie wereldwijd op de loer. De internationale kritiek op Israëls handelen zwelt aan, met de genocideaanklacht van Zuid-Afrika als voorlopig hoogtepunt. Ondertussen houdt Netanyahu zich ondanks forse tegenstand staande en lijkt hij weinig bereid in te binden.

Hoe beweeg je je als mensenrechtenorganisatie in een land dat door shock en rouw beheerst wordt? En hoe kom je op voor menselijkheid als de ander tot onmens wordt gemaakt? Met deze vragen worden onze groepen geconfronteerd. Op verschillende manieren vinden ze antwoorden. Voorzichtig wordt daarbij ook vooruitgekeken naar perspectieven voor na de oorlog. Want als één ding duidelijk is, is het dat voor vrede en verzoening een radicaal ander pad bewandeld moet worden. Zoals klonk op de recente vredesconferentie van onze groep Peace Now: “We kunnen niet blijven leven volgens de wetten van het zwaard.”

In deze nieuwsbrief brengen we u op de hoogte van het werk van onze groepen. Physicians for Human Rights Israel publiceerde een paper waarin de zorgwekkende groei aan particulier wapenbezit in Israël wordt beschreven. HaMoked boekte juridisch succes door de beperkte doorgang van Palestijnen op de West Bank aan de kaak te stellen. Tot slot geven we u aan de hand van analyses van veteranenorganisatie Breaking the Silence een verontrustende inkijk in de Israëlische militaire campagne.

Het lot van allen in Israël en de Palestijnse gebieden is onzeker. Onze groepen doen er alles aan om hun toekomst vreedzamer en rechtvaardiger te maken. Ze hebben uw steun hard nodig. Doneer daarom nu.

Op 15 oktober 2023 werd de wapenbezitregelgeving in Israël door de Nationale Veiligheidscommissie gewijzigd. Hierop volgde een ongekende toename van civiele bewapening. Zo zijn in iets minder dan zestig dagen na de wetswijziging 265.000 aanvragen voor vuurwapenvergunningen ingediend. De ethische commissie van Physicians for Human Rights Israel (PHRI) heeft daarom in december een position paper gepubliceerd, getiteld  ‘The Medicalization of Civilian Armament: Proliferation of Weapons in the Civilian Space. Violence and the Role of the Medical Community.’ Volgens PHRI heeft de Israëlische staat ingespeeld op het gevoel van onveiligheid van de Israëlische burgers en hun ernstig beschadigd vertrouwen in de nationale veiligheidssystemen, met name na 7 oktober. Door middel van propaganda, administratieve maatregelen en wetgeving moedigt de staat civiele bewapening aan. Hiermee bieden ze een pseudo-oplossing voor een veel groter probleem, met ernstige gevolgen voor de gezondheidszorg en de positie van artsen.

Wat houdt de wetswijziging in?
Voordat de nieuwe regelgeving werd ingevoerd kon men een aanvraag doen als men een '07-training' had gedaan, vergelijkbaar met die van een infanteriesoldaat. De Nationale Veiligheidscommissie heeft op 15 oktober besloten dit vereiste te verlagen. Ieder die een '03-training' heeft ondergaan kan nu een aanvraag doen. Boven de 21 kan iemand een aanvraag doen als die een of twee jaar in het leger heeft gezeten. Boven de 27 is dit geen vereiste meer. Ook is de lijst van groepen die in aanmerking komen uitgebreid naar boeren, vrijwillig en betaald noodpersoneel.  

Wat zijn de gevolgen voor de gezondheidszorg?

PHRI stelt dat de bewapening catastrofaal zal zijn voor de volksgezondheid. Hoewel het dragen van een wapen in een aantal gevallen levens heeft gered, is het idee van veiligheid door meer bewapening slechts een illusie. Menig ... lees hier verder
 

Op 15 december zien soldaten van de IDF hoe drie half ontblote mannen met een witte vlag een Gazaans gebouw uitkomen. In het Hebreeuws schreeuwen ze om hulp. Desondanks, in de veronderstelling dat ze door Hamasstrijders in de val worden gelokt, openen de soldaten het vuur. Pas als de drie mannen zijn neergeschoten wordt ontdekt dat het gaat om Israëlische gijzelaars, gedood door hun eigen leger. Later zal de IDF spreken van een fout, een afwijking van de regels, maar volgens Avner Gvaryahu van Breaking the Silence is de zaak complexer. De soldaten hadden de opdracht gekregen “elke vechtende volwassen man” neer te schieten, licht de IDF toe. “Deze instructies,” schrijft Gvaryahu, “komen overeen met wat we weten van getuigenissen van soldaten die aan eerdere grondinvasies in Gaza deelnamen. ‘Als het een man is van vijftien jaar of ouder, die eruitziet alsof hij een strijder zou kunnen zijn, schiet je hem neer,’ vertelde een soldaat die in 2014 in Gaza vocht ons.” Waar normaal gesproken geldt dat ‘er bij twijfel, geen twijfel is,' waarmee bedoeld wordt dat de geringste twijfel al reden is om voorzichtig te zijn, wordt dit in Gaza op zijn kop gezet. Daar betekent twijfel altijd schieten.

Dit zou worden gerechtvaardigd doordat alle Palestijnse burgers via flyers aangespoord zijn het gebied te verlaten. In deze 'geconverteerde' zones mogen soldaten vervolgens alle achterblijvers beschouwen als Hamasstrijders. Nadav Weiman, die in 2008 vocht in Gaza en sindsdien namens Breaking the Silence de Israëlische oorlogsvoering bestudeert, schrijft in een opiniestuk dat onder meer werd gepubliceerd in De Standaard: “Deze bevelen waren bedoeld om soldaten te beschermen tegen potentiële gevaren, maar dan wel ten koste van onschuldige burgers, die ter plaatse waren gebleven." Dit volgt uit het ‘zero risk principe’, meent hij, dat al jarenlang door de IDF wordt gehanteerd en ertoe dient te allen tijde de veiligheid van de ... lees hier verder