Categorie: Column
De wereld na Trump

Robertson laat zich volgens eigen zeggen leiden door een rotsvast Godsvertrouwen, geïnspireerd door het Bijbelvers ‘Vertrouw op de HEER met heel je hart, steun niet op eigen inzicht.’ Aldus vertrouwend voorspelde hij in mei 1982 dat uiterlijk dat najaar de wereld zou vergaan en de dag des oordeels zou aanbreken. Aldus vertrouwend wierp hij zich in 1988 in de race om het Witte Huis, maar werd in de primaryies verslagen door GeorgeBush senior. En aldus vertrouwend hield hij zich in de jaren negentig ook bezig met nóg dubieuzere zaken in Afrika. De Liberiaanse ex-president en veroordeeld oorlogsmisdadiger Charles Taylor (terroristische handelingen, moord, plundering, inzet van kindsoldaten, verkrachting, slavernij) verklaarde op 5 februari 2010 tijdens zijn proces in Den Haag dat Robertson in ruil voor een Liberiaanse goudmijnconcessie zijn belangrijkste lobbyist werd bij de regering van George Bush junior. Ondanks tal van mislukte voorspellingen en morele missers is bij de negentigjarige Robertson het ‘eigen inzicht’ nog niet doorgedrongen. In 2012 verklaarde hij dat God hem had gezegd dat niet Barak Obama maar Mitt Romney de Amerikaanse verkiezingen zou winnen en acht jaar zou aanblijven. Nu deze acht jaar van de gedroomde regering-Romney om zijn, en 38 jaar na het voorspelde einde van de wereld, heeft Robertson opzienbarend nieuws. Niet alleen weet hij heel zeker dat Trump op 3 november 2020 de verkiezingen gaat winnen. Wat overigens niet betekent dat zijn kijkerspubliek niet naar de stembus hoeft te gaan, integendeel. Hij roept ze op vooral te gaan stemmen.En als Trump eenmaal gekozen is, dan krijg je ook waar voor je geld. Na de inauguratie van Trump en Pence zullen de VS worden bedreigd door China, Noord-Korea met zijn nucleaire wapens, Rusland en Turkije.Er breken in het hele land onlusten uit en Trump krijgt te maken met ten minste twee moordaanslagen. Van deze onrust in de VS maken de boze machten in het Midden-Oosten gebruik om Israël binnen te vallen. Expliciet noemt Robertson: Iran, Erdogan, ‘Azerbeidzjan, dat nu christelijke Armeniërs aan het vermoorden is’ (voor het gemak vergeet hij te vermelden dat Azerbeidzjan juist door Israël van wapens en drones wordt voorzien), Noord-Jemen en Noord-Soedan. Alle reden om als Amerikaan niet op Trump te stemmen, zou je denken, zeker als je de Israëli’s en/of de Palestijnen en/of de rest van de mensheid een warm hart toedraagt. Maar dan reken je (nog even) buiten de waard. Als een deus ex machina komt God nu namelijk om de hoek kijken. Hijzelf verdedigt Israël en verdelgt de hele horde aanvallers, waarna er een periode van grootse vrede aanbreekt. Hoera, een grootse vrede! Eind goed al goed, zou je menen. Maar dan vergis je je weer. De periode van grootse vrede duurt ten minste vijf jaar. Dan, als een dief in de nacht, komt de dag van de Heer. Juist als de mensen denken ‘dat er vrede en veiligheid heerst, worden ze plotseling getroffen door de ondergang, zoals een zwangere vrouw door barensweeën. Vluchten is dan onmogelijk.’Een enorme asteroïde zal de aarde raken, de zon wordt verduisterd, de maan geeft geen licht meer en de sterren vallen uit de hemel. O diepe duisternis! Tijd voor de volgende onverwachte draai in het verhaal. Want ondanks het slechte zicht zullen de overlevenden dan de Mensenzoonop de wolken zien aankomen in zijn stralende hemelse macht en majesteit. Onder luid trompetgeschal zal Hij zijn engelen uitsturen. Ze zullen Zijn uitverkorenen verzamelen van over de hele wereld. Hopelijk ook uit Amerika, en als hij een beetje geluk en tijd van leven heeft, is Robertson een van hen. In elk geval wordt het hoog tijd om te bidden, want hij kijkt er zeer naar uit. In Robertsons verhaal zitten nogal wat lacunes. Wat gebeurt er in Amerika tussen de aanstaande herverkiezing van Trump en de dag des oordeels? Hoe loopt het af met die onlusten in de VS, de dreigende oorlog met China en Noord-Korea? En wat doet Mexico? Gelukkig heeft de Israëlische schrijver Etgar Keret (53) alle antwoorden. In het verhaal ‘IJshagedis’ in de bundel Mijn konijn van vaderskant brengt hij verslag uit van de oprichting van een Amerikaanse eenheid van kindsoldaten. ‘Precies een jaar na Trumps herverkiezing voor zijn derde termijnwerd de 14+-eenheid opgericht. Amerika likte toen de wonden vande oorlog in Mexico. In alle eerlijkheid? We hadden niet gedachtdat het zo zwaar zou zijn. Aan het front maakten onze dronesgehakt van ze vanuit de lucht, maar tegen de aanslagen in de mallshadden we minder in huis. Het hele land werd een slagveld. De jihadisten en die stink-Russen spanden samen tegen ons en begonnenals bezetenen wapens te leveren aan de Mexicanen. DeAmerikaanse regering riep de staat van beleg uit. Eerst werd een verplichte mobilisering afgekondigd en toen de zaken echt uit dehand liepen werd de 14+ opgericht. […] Soldaten van de 14+ kregen echt soldij, vijf keerwat Summer verdiende bij McDonald’s, maar dat was niet wat dedoorslag gaf. Wat me uiteindelijk naar het rekruteringscentrumen de keuring bracht waren de speciale series die ze in de reclameslieten zien. Gelimiteerde fightomon-series, mastercharacters metmega-cp die alleen opdoken in oorlogsgebieden. Het Amerikaanse leger stelde ze slechts achtenveertig uur op, en om er zo een tekrijgen moest je daar zijn, in het veld, dus als U.S. Marine of alsRussische commando of wie daar ook tegen ons vocht. Ik zei tegenSummer: Ik teken maar voor een jaar, elke maand stuur ik hetgeld naar huis en als ik terugkom, hebben we de sterkste verzamelingvan de stad, wie weet, misschien zelfs van het hele fucking land.’