Zo werden het huis en de olijfboomgaard van Nazih Abu Rabi’, samen met ongeveer twintig huizen in de buurt, verwoest. De vijftigjarige vader van zeven kinderen vertelt aan een B’Tselem-veldonderzoeker:

“Ik was niet verrast toen mijn neef het mij vertelde, maar ik voelde een diep verdriet
omdat ik na jaren van inspanning al mijn bezittingen kwijt was. Ik heb alles wat ik
verdiende in de bouw van het huis gestopt, dat binnen enkele seconden werd
gesloopt. Ik maak mij grote zorgen, omdat ik niet weet of we terug kunnen naar ons
land en daar weer kunnen bouwen. Ik ben op dat land geboren en getogen, en mijn
vader en grootvader vóór mij. Ik heb geen ander huis.”

Volgens een onderzoek van de Hebreeuwse Universiteit heeft het Israëlische leger op 17 januari 2024 1.072 van de 2.824 bouwwerken gesloopt die zich op een kilometer of minder van de grens bevonden, waarvan de meeste woningen waren. Een onderzoek van de City University of New York en de Oregon State University schatte de schade nog hoger in, met een verwoesting van minstens 1.329 gebouwen. Volgens B’Tselem zal het gebied verboden terrein worden voor Palestijnen – zelfs voor degenen die er vóór de oorlog woonden of velden bebouwden.

Volgens een IDF-woordvoerder is het instellen van een bufferzone cruciaal voor de veiligheid in Zuid-Israël. De acties van Israël zijn echter volgens B’Tselem niet te rechtvaardigen en zijn onder internationaal humanitair recht aan te merken als een oorlogsmisdaad. Om als legitiem doelwit te worden beschouwd moet de vernieling een effectieve bijdrage leveren aan de militaire actie en een duidelijk militair voordeel leveren voor de aanvallende partij. Het slopen als preventieve maatregel om een toekomstige dreiging tegen te gaan is verboden. Bovendien is het verboden om privé-eigendom te vernielen met als doel om de burgers af te schrikken, hen te intimideren, represailles te nemen of opzettelijk permanente schade aan te richten. Ook wordt het vereiste van proportionaliteit geschonden, aangezien de brede omvang van de schade in verhouding tot het verwachte militaire voordeel te groot is.

Het creëren van veiligheidszones is geen nieuwe tactiek van Israël, zegt B’Tselem. Ook vóór de oorlog zette de IDF ‘no-go zones’ op. Dit beleid is nooit officieel aangekondigd of uitgelegd. Toch werd het afgedwongen door middel van regels die het mogelijk maakten Palestijnen neer te schieten die zich op het gebied bevonden, zelfs als ze geen bedreiging vormden.

Door deze veiligheidszone wordt volgens B’Tselem een van de drukste gebieden ter wereld nog verder verkleind. Gemeenschappen zullen vernietigd worden, de voedselproductiecapaciteit in Gaza zal worden beïnvloed door de grote schade aan de landbouwgrond en mensen zullen niet terug kunnen keren naar de levens die zij over de jaren hebben opgebouwd.