Op dit moment staat het werk van The Parents Circle onder druk. The Parents Circle is een van de weinige mensenrechtengroepen die ontmoetingen mogen organiseren met middelbare scholieren. Het nieuwe extreemrechtse kabinet lijkt die ontmoetingen echter te willen gaan verbieden. Om hun boodschap te kunnen blijven uitdragen zijn deze ontmoetingen voor The Parents Circle essentieel. Ze vragen dan ook juist nu uw hulp.

Hieronder leest u een fragment het verhaal van Layla Alsheikh, een van de leden van The Parents Circle. Op hun website kunt u het volledige verhaal lezen. Tijdens de Tweede Intifada vanaf 2000 wordt het voor Palestijnen steeds lastiger om Israël binnen te komen om bijvoorbeeld naar het ziekenhuis te gaan. Als Layla’s zoontje van zes maanden ernstig ziek wordt ten gevolge van een traangasaanval van Israëlische soldaten, lukt het haar door verschillende wegblokkeringen van het Israëlische leger niet om op tijd bij een ziekenhuis te komen. Haar zoontje sterft. Aangemoedigd door vrienden bezoekt ze jaren later een bijeenkomst van The Parents Circle. Ze vertelt: ‘At first there were only Palestinian participants; I started to get to know them until the Israelis arrived. When I saw them entering I stood up to leave, but I was taken aback by the warm welcome they got from the Palestinians and I asked myself: “Where is this affection coming from?” Then the Israelis started telling their stories. I was so surprised because it was the first time I saw them as people, bereaved, like me, sharing the same pain and the same tears. […] That was the first time I talked about my son’s death in front of so many people, especially Israelis, and I felt I was reliving the moments. I burst into tears and couldn’t complete my story. To my surprise, one of the Israeli women came over, sat down on the floor next to me and said: “I’m sorry”. I looked at her in wonder and she said: “I’m sorry, because the people that harmed your son and family are my people. I am a mother too and I can feel the pain you’re talking about”. That woman knows that with those plain words she changed my world.’